|
|
| १. बॉम्बस्फोट |
|
|
| मुंबईमध्ये धुमाकूळ घालतोय, दहशतवादाचा भस्मासुर |
| शहराचा चेहरा दिसतोय, पहा किती भेसूर |
|
|
| बॉम्बस्फोटांच्या मालिकेत, मुंबईकर जातोय सुळी |
| राज्यकर्त्यांनो सांगा, 'अजुन किती जायला हवेत बळी?' |
|
|
| सुरक्षेची येथे, नाही कसली तटबंदी |
| मुंबईमध्ये येण्यास, नाही कोणाला बंदी |
|
|
| झोपड्यांच्या खाली हरवला आहे, येथील फुटपाथ |
| राज्यकर्त्यांची व सिनेनट्यान्ची, मिळते त्यांना साथ |
|
|
| करोडो रुपये खर्चून, येथे बांधले आहेत पूल |
| त्याखाली कोणाचे धंदे, तर कोणाची पेटतेय चूल |
|
|
| अनधिकृतपणे राहणार्यांची, आहे ही मुंबापुरी |
| प्रामाणिकपणे जगणार्यांच्या, मानेवर टांगती सुरी |
|
|
| जरी येथे घडले, रोजच्या रोज स्फोट |
| राज्यकर्त्यांच्या वागण्यात, आहे मुळी खोट |
|
|
| बॉम्बस्फोटांच्या ठिकाणी, देतील धावती भेट |
| खोट खोटच रडून, सहानुभूती दाखवतील थेट |
|
|
| मृतांच्या नातेवाईकास दोन लाख, जखमींना पन्नास हजार |
| नागरिकांच्या जीवीताचा, मांडतील असा बाजार |
|
|
| चौकशी समिती नेमतील, त्यांना ना कशाची भ्रांत |
| नागरिक मात्र भीतीने, जीवाचा करतील आक्रांत |
|
|
| उपाय मात्र करणार नाहीत, असा काही ठोस |
| विरोधकांच्याही पायात नाही, कोणाचा पायपोस |
|
|
| एक दिवसाचा मुंबई बंद करून , तेही बसतील शांत |
| सत्तेवर येण्याची स्वप्ने बघत, झोपतील निवांत |
|
|
| सगळेच पक्ष आहेत, एकाच माळेचे मणी |
| अतिरेक्यांचा बिमोड करण्यास, नाही पुढे येत कोणी |
|
|
| जनतेनेच आता, खडबडून जागे झाले पाहिजे |
| डोळे उघडे ठेवून, सदा दक्ष राहीले पाहिजे |
|
|
| मुंबईकरा सावध रहा, रात्र वैर्याची आहे |
| स्वत:ची काळजी आता, तुलाच घ्यायची आहे |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| प्रकाशन दिनांक - 8 ऑगस्ट, 2003 |
| अभियंता, बेस्ट इंजिनीयर्स असोसियेशन |
| स्मरणिका |
|
|
| *********************************************************************************** |
|
|
|
|
|
|
|
२. पगारदाराची कैफियत अरे अरे अर्थमंत्र्या, किती रे तु छळशील |
| करकर तुझी आमच्यामागे, त्रास किती रे देशील ॥ध्रु॥ |
|
|
| पगारदार आम्ही आहोत, प्रामाणिक करदाते |
| तरीही तु फिरवतोस, आमच्यावरच का जाते? |
| कर भरून भरून , आमचे पेकाट मोडले |
| महागाईच्या राक्षसाने, गिळून आम्हाला टाकले ॥ 1 ॥ |
|
|
| कर कापून सगळा, घेतो मालक आमचा |
| तरीही हटट् तुझा, का रे रिटर्न भरण्याचा |
| कर भरता भरता, आमचे तोंडही सुकले |
| संसाराची गाडी हाकता, पोट पाठीला लागले ॥ 2 ॥ |
|
|
| डॉक्टर वकील दुकानदार, कसे उडवतात गाड्या |
| राजकारण्यान्च्या घरात, बघ हजारोंनी साड्या |
| चोर आनंदात कसा, बघ मारतोय मजा |
| त्याला सोडून संन्याशाला, का रे देतोस सजा ॥ 3 ॥ |
|
|
| कायद्याचा बडगा, आम्हाला दाखवशील किती |
| भ्रष्टाचार्यांना नाही उरली, कायद्याची भिती |
| गरीब आम्ही गाईसारखे, मारशील रे किती |
| नरड्यावर आमच्या, कसाया बसशील किती ॥ 4 ॥ |
|
|
| तुझ्यावरती आमचा, होता किती रे विश्वास |
| हात धुवून आमच्यामागे, का रे लागलास |
| करबुडवे आणि करचुकवे, पायलीला पन्नास |
| त्यांना सोडून आमच्यामागे, का रे लागलास ॥ 5 ॥ |
|
|
| पॅन नंबर काढा आणि रिटर्नहि भरा |
| रोज रोज आमच्यावर, धमकीचा मारा |
| धक्के बुक्के खाऊन, पॅन नंबर काढला |
| तुझ्या सांगण्यावरून, रिटर्नहि भरला ॥ 6 ॥ |
|
|
| या वर्षी वाटले, आम्हाला दिलासा देशील |
| वाटले नव्हते आम्हाला, केसाने गळा कापशील |
| पाठीवरती आमच्या, वार केलास मागून |
| करबुडव्यांना तू, का रे बसलास बिलगुन ॥ 7 ॥ |
|
|
| किती विश्वासाने आम्ही, तुला दिले रे निवडून |
| फसवलेस आम्हाला तू, वाटाण्याच्या अक्षता देऊन |
| सरकारी संस्था तू, कशा स्वस्तात विकल्यास |
| स्वेच्छानिवृत्तीचा भूंगा, आमच्यामागे सोडलास ॥ 8 ॥ |
|
|
| पगारदार आहोत आम्ही, नाही सोसवत भार |
| वेळ काढून आमच्यासाठी, दोन घास आम्हा चार |
| अर्थमंत्र्या अर्थमंत्र्या, किती भरू रे कर |
| जगू दे सुखाने, शेवटी तुला जोडतो मी कर ॥ 9 ॥ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| प्रकाशन दिनांक - 8 ऑगस्ट, 2002 |
| अभियंता, बेस्ट इंजिनीयर्स असोसियेशन |
| स्मरणिका
************************************************************************************ |
|
|
|
|
|
|
प्रकाश कुंभार डॉट ब्लॉगस्पॉट डॉट इन
शनिवार, फेब्रुवारी २८, २००९
माझ्या प्रकाशीत कविता
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पण्या (Atom)
